Hacı Əliyev: “Olimpiya oyunlarında bir az ağıl, bir az hiylə-kələk və bir az da bəxt lazım olur

Sərbəst güləş millimizin heyətində bürünc medal qazanan Hacı Əliyev (57 kq), görüşdən dərhal sonra fikrini “İdman”la bölüşüb. Allsport.az saytı xəbər verir ki, 2-qat dünya çempionumuz əsasən bəxtdən gileylənib:

– Hacı, səndən yalnız qələbələr görməyə artıq adət etmişik. Döşək üzərində bu gün nə baş verirdi? Bu tilsimdir, bəxtsizlik, ya nə?
– Hamımız yaxşı bilirik ki, olimpiya oyunları heç vaxt adi, sürprizsiz keçməyib. Özünüz də neçənci dəfədir olimpiadalara gəlirsiniz və əyani görürsünüz. Bura gələnlər xüsusi ovqatla, xüsusi ruhla gəlirlər. Buna tilsim deməzdim. Burada elə güclü idmançılar uduzur ki, gözlərinlə gördüyünə də inanmırsan. Burada bir az ağıl, bir az hiylə-kələk və bir az, bəlkə də daha çox bəxt lazım olur. Şansın rolunu az qiymətlədirmək olmaz. Yaponiyalı idmançını kim finalda gözləyirdi ki?! Açığı, özümü nə zəif sayıram, nə də burada zəif olduğumu düşünürəm. Hazırlığım da kifayət qədərdir. Xalça üzərində hiss edirdim ki, onu udmaq imkanım çoxdur. Lakin haradasa bəxt faktoru rolunu oynadı.

– Lap əvvəldə çəki fərqi də var idi.
– Bəli, həm də 12 kq çəki azaltmışam. Normalda 61 kq-dək salaraq, yarışırdım. İndiki vəziyyət özü də böyük risk idi. Belə məcburiyyətlər yarananda, problemlər, qayğılar da az olmur. Diqqəti döşəkdən savayı, çəkiyə də yönətlməli olursan. Ona görə də deməzdim ki, yorulmuşdum, ya da çətinlik çəkirdim. Açığı, bürünc medal görüşüm də göstərdi ki, 1/4 finalda məğlub olduğum mübarizədə son anda son cəhd üçün vaxt çatmadı. Amma məncə, ən əsası, medalsız qayıtmıram. Olimpiya medalı elə olimpiya medalıdır.

– Hə, bu fikrinlə razılaşmaq olar. Sən bürünc medal uğrunda görüşə təsəlliverici seriyanın ağır rəqabətindən gəlmişdin, rəqibin isə yarıminalda uduzaraq, daha çox istirahət üçün fürsət əldə etmişdi. Amma qalib gəldin. Səncə bu qələbədə nə rol oynadı?
– Bəli, elədir. Açığı, elə buna görə də birinci hissənin axırında çox yorğun idim. Elə ikinci hissənin də axırına doğru da yorğunluq artmışdı. Amma bu rəqibimə dəfələrlə qalib gəlmişəm. Ona görə də bu dəfə, bu məkanda, olimpiya döşəyində ona uduzmamalı olduğumu düşünürdüm. Son anlarda onu da düşünürdüm, daha doğrusu, hiss edirdim ki, son anlarda fürsət düşən kimi bütün qüvvəmi toparlayıb, ona lazım olan fəndi tətbiq edəcəyəm.

– Bu nə idi – ustalıq, əzm, yoxsa başqa nəsə?
– Burada yəqin ustalıq da var, amma əzmkarlıq da rolunu oynadı. Bunu siz daha yaxşı görüb qiymətlindirə bilərsiniz.

– Güləşçilər bizi ancaq qələbələrə vərdişkar ediblər. Nəticələriniz azarkeşləri tələbkar edib. Bu da ənənələrdən gələn bira müsbət cəhətdir.
– Razıyam, hamı güləşçilərdən yalnız və yalnız qələbə gözləyir. Bununla belə düşünmürəm ki, güləşçilərimiz zəif çıxış edir. İnşallah, Toğrul Əsgərov, Şərif Şərifov və Xetaq Qazyumov hamımızı qızıl medalla sevindirərlər.