MÜSAHİBƏ

“Qarabağ savaşında avtomatımın üstündə “Neftçi”nin şəkli var idi”

Bu gün “Neftçi” futbol akademiyasının məşqçisi – 9, 10 və 11 yaşlı futbolçuları çalışdıran İslam Kərimovun 53 yaşı tamam olur. Allsport.az xəbər verir ki, 28 ildir “ağ-qaralar”da işləyən İslam Kərimovu klub saytı “Neftçi” ailəsi adından təbrik edib, ona bəzi suallar ünvanlayıb.

– Doğum gününüz mübarək, İslam müəllim!
– Çox sağ olun, minnətdaram!

– Bu günü necə qeyd edəcəksiniz?
– Bu gün U-11 komandamızın oyunu var. “Sumqayıt”la qarşılaşacağıq. Hətta heç-heçə də etsək, Valeri Hacıyevin xatirə turnirinin finalına vəsiqə qazanacağıq. Buna görə də ad günümü futbol meydançasında qeyd edəcəm (gülür).

– İndiyədək ən yaddaqalan doğum gününüz hansı olub?
– 2001-ci ildəki doğum günüm ən yaddaqalan olub. 35 yaşımın tamam olması münasibətilə “Ruslan-93”də keçirilən tədbirə Azərbaycan futbol ictimaiyyətinin bütün məşhur simaları, klub rəhbərləri, baş məşqçilər, veteran futbolçular toplaşmışdı. Məhz həmin gün Azərbaycanın U-17 milli komandasına baş məşqçi təyin olunmuşdum.

– Yetişdirdiyiniz futbolçuların sizin üçün ən böyük hədiyyəsi nə olardı?
– Milli komandada oynamaq. Mənim şah əsərim Kamran Ağayevdir, Araz Abdullayevdir. Kamranı Bakıya Dəvəçidən gətirmişdim.

– Titullarınızın sayı-hesabı yoxdur. Onların hansı sizin üçün daha əzizdir?
– Mənim üçün ən əziz mükafat Qarabağ uğrunda müharibədə iştirak etdiyim üçün aldığım müharibə veteranı mükafatdır. Vətəndaşlıq borcumu yerinə yetirmişəm. Həm də müharibəyə “Neftçi”dən getmişəm. 1992-ci il fevralın 26-sı Xocalı hadisələri baş verəndən sonra, daha dəqiqi, martın 1-i klub prezidenti Aydın İbrahimova ərizə ilə müraciət edərək, könüllü olaraq cəbhəyə yollanmışam. Artıq martın 6-sı Ağdamda döyüşürdüm. 1 il sonra yenidən “Neftçi”yə qayıtmışam. Ali Baş Komandan bu gün göstəriş versə, yenə cəbhəyə gedərəm.

– Ömrünüzün yarıdan çoxunu “Neftçi”yə həsr etmisiz və hələ də həsr edirsiz. “Neftçi” sizin üçün nə deməkdir?
– “Neftçi” mənim həyatımdır. Özümü “Neftçi”siz təsəvvür etmirəm. Məşqçi kimi yalnız iki komandanın – “Neftçi”nin və millinin formasını geyinmişəm. “Neftçi”yə sadiq olmuşam, həmişə bu kluba sədaqətlə xidmət etmişəm. “Neftçi”li olmağımla qürur duyuram. Bütün klublardan dəvət almışam, amma “Neftçi”dən başqa heç bir klubda çalışmamışam. Hətta elə klub olub ki, məni əvəzedici komandaya baş məşqçi götürmək istəyib, getməmişəm. Heç vaxt “Neftçi”ni başqa kluba dəyişməmişəm. Müharibə zamanı avtomatımın üstündə “Neftçi” şəkli var idi. Hətta oğlum Fuad da “Neftçilər” xəstəxanasında dünyaya gəlib (gülür).